पत्र

शब्दांची जळते काया
मन सैरभैर अनावर
गर्द काळ्या डोही
हलते एकट घागर

घन दाट पसरले वरती
दुख्खाचा पहिला गंध
एका कवडशापाई
मन तुडवत जाते काच

मोगरा जपणारे हात
खुडतात कोवळी देठे
मायेच्या स्पर्षा आधी
मन दाबुन घेते ओठ

शब्दांना गोडी कसली?
जबड्यात विषाचा दात
मन कात टाकण्या आधी
शिकते दंशाचा घाव

शब्दांची जळते काया
मन सैरभैर अनावर
थरथरणार्‍या हाती
पत्राची होते राख....