जुन्या वाड्यांच्या दारावरील
सायकलिंच्या ढिगासारखे
एकात एक गुंतून पडलेले विचार
घेउन बसलो आहे...
अर्गोनोमिक साहित्य
लिहिण्याच्या आजकालच्या विनंत्या
'मान द्या (नाहितर कापून घेइन)'
अशा जाड अक्षरानी पार वाकलेल्या
नवी कल्पना निसर्गतःच वस्त्रविरहीत
की बघितल्यावर विसरता विसरत नाही
शब्द विस्फारण्या साठी करेक्ट फोन्ट
अशावेळी कधीही सापडत नाही...
वापरलेल्या वस्तू विकणारे दुकान
डोक्यात उघडुन बसलो आहे
आजची जाहीरातः
' लाज वापरून झाली असेल तर आणुन द्या
टॅक्स मधे सुट किंवा लंगोटी तरी मिळवा '
हा कुणाचा तरी वापरलेला जोक; पुन्हा वापरला
तुम्ही वापरलेल हसण; पुन्हा वापरलत?
जुन्या वाड्याच्या अंगणासारख
कहीतरी असत सायकलीच्या ढिगा पल्याड
लंगडी घालणारे पाय आणले असतील
तर डाव रंगेल,
भाग्यात असेल तर समोरच्या काकुंचा
रियाजी ओरडाही मिळेल ...
पण त्या आधी वाडा कुठाय हे माहीती आहे का?
No comments:
Post a Comment