शांततेवर लोंबणारा हा दोर कसला ?
ज्याचा पीळ ओळखीचा आहे
भास ओळखीचा आहे
मानेभोवतालीचा पेड
माझा आकांत भोवरा आहे.
ह्या शांततेचा स्पर्श
किती मुखानी बोलतो
जिभेत दुधारी पात्यांचा
दंशात उमरल्या दातांचा
माझा एकांत जबडा आहे.
शांततेच्या यमदुतान्नो
हृदयाचे माझ्या संपलेत कधीच ठोके
मोकळ्या देहातले पैंजण कसे
सतःतच रमले आहे?
शांततेच्या टोकावरती
तिक्ष्ण हत्यारी राने
काळजास फाडणारी त्यांना
चांदण्याची धार आहे
No comments:
Post a Comment