स्वप्न घेऊन आले पंख
डोळ्यात जखमेला पुन्हा निळे पान्हे
आभाळरोगाचा एखादा रोगी
कण्हतो वादळ
विराम दिला स्वतःनंतर
आता मालकीचे काही नाही
वाटा आल्या वाटा गेल्या
भेगेचा झणाणा
जळात शिरला नग्नपणे
लाटांवर आभाळ हालत राहिले ...
खोल खोल गर्भात कुणाच्या
त्याच्या परतीचे रस्ते
गुंता नुसता!
No comments:
Post a Comment