काही वर्षापूर्वी बार्न्सच्या पुस्तकभांडारात
आवडतीच्या सिंगलशॉट मोका सकट मी.
दिशाहीनतेचे डर्टी हॅरी फोर्टी फोर मॅग्नम खेळवत...
आजूबाजूची टेबले एकटेपणाच्या गर्दीने व्यापलेली
तेव्हा भेटले होते पहिल्यांदा दहा तोंडाचे ते मूल
लॅगरांज बिंदूचा रोग झालेले...
लहानपणी आईने सांगितलेली धृवाची कथा...
अढळपदातला अध्याहृत बंदिवास...
डर्टि हॅरी रोखल्यावर आत्मभानाला सुटलेली घाण
ह्यांच्यात बुडवून घेतले होते सारे वेडेबागडे शब्द
दहा तोंडाच्या मुलाने रचलेल्या रचना
रोशोमान सावल्यांचा खेळ...
माझे हरवलेले डर्टी हॅरी, विभक्त झालेले एकटेपण
आणि फोस्टर केअर मध्ये असलेले ते मूल
माझा अढळपदाकडाचा बुर्ज्वा प्रवास
कालच्या पानावरून पुढे आता निर्धोक....
