उसासा

हा कुंद पाकळ्यांचा उसासा
अंधार मंत्रावे तसे
पापणी पापणीत मिटले
सखे तुझ्या जे
सुख ओठास भिजवते

कवडशांचे हे चोरटे
स्पर्श उतरले जिथे
अजून तुटते पाखरांची
स्पर्शमाळ देहकांतीवर तिथे

बर्फाचे शुभ्र बोचणाऱ्या
अंतरात कित्येक ज्वाळा
सखे तुझ्या दिशेतून येतो
रेशीम उधळणारा वारा